سه شنبه 16 آبان 1402 , 20:45
0 نظرخضریان در مراسم رونمایی از کتاب «بدون روتوش با دهه هشتادی‌ها»:
امروز گفت‌وگو با دهه هشتادی‌ها جهاد است
خضریان ادامه داد: در مورد کتاب باید بگویم در چنین جامعه‌ای گفت‌وگو با دهه‌هشتادی‌ها نوعی جهاد است. چون رهاشدگی برآمده از سیاست لیبرال‌ها موجب شد نوجوان تنها از طریق اضطراری با گفت‌وگو قانع شود.
مراسم رونمایی از کتاب «بدون روتوش با دهه هشتادی‌ها» به قلم امیرحسین ثابتی روز سه‌شنبه، ۱۶ آبان‌ماه ساعت در دفتر روزنامه ایران با حضور شهریار زرشناس استاد دانشگاه، حسین ساعی عضور شورای عالی انقلاب فرهنگی، پیام تیرانداز مدیرعامل خبرگزاری فارس و علی خضریان نماینده مردم تهران در مجلس برگزار شد.
علی خضریان در ابتدا گفت: نکته‌ای را مقدمتاً عرض کنم و آن این است که موضوعی در بخش فکری و فرهنگی وجود دارد که دشمن هم روی آن کار می‌کند و آن این است که نظام‌هایی که مواجهه آنها با جنگ نرم است، مورد تغییر نظام ارزشی قرار گرفته است. یعنی تبدیل ارزش به ضدارزش. یک نظام ارزشی یکسری ارزش‌های بالادستی دارد و یکسری ارزش‌های میانی.
مثلاً در آمریکا آزادی بالادستی است و دین میانی. در ایران پس از انقلاب معنویت ارزش بالادستی شد که پس از جنگ مورد یکسری تغییر و تحولات واقع شد، مثلاً پس از آزادسازی خرمشهر که امام گفت خدا خرمشهر را آزاد کرد، کسی اعتراضی به حرف امام نداشت و همه پذیرای این حرف امام خمینی(ره) بودند.
وی افزود: نمی‌شود گفت امروزه ارزش معنویت تبدیل به ضدارزش شده، چون همچنان در مناسبت‌هایی مثل محرم، رمضان، شب‌های قدر و... معنویت ملموس است. اما در شبیه‌خون فرهنگی دشمن در پی آن است که ارزش مادر، که همان معنویت است تبدیل به یک ارزش ثانوی شود.
مثلاً در دهه ۷٠ ثروت تبدیل به یک ارزش مادر شد و در رأس می‌خواست قرار بگیرد. لذا شاهد مانور ثروت از سوی سرمایه‌داران در این برهه بودیم. مثلاً مدارس در دهه ۷٠ تقسیم به همین امر ثروت شد و از همین طریق به جامعه این مسأله تزریق شد برای همین می‌بینیم مثلاً دختری نوجوان بی‌حجاب می‌شود، چرا؟ چون در رسانه و مدیا بی‌حجابی تبدیل به نماد و سبک‌زندگی ثروتمندان شد، حال وقتی ثروت تبدیل به ارزش شد، یک دختر ولو فقیر دوست دارد از لحاظ ظاهری هم که شده شبیه به پولداران شود، چون ما ثروت و پول را تبدیل به ارزش کردیم.
امروز گفت‌وگو با دهه هشتادی‌ها جهاد است
خضریان ادامه داد: در مورد کتاب باید بگویم در چنین جامعه‌ای گفت‌وگو با دهه‌هشتادی‌ها نوعی جهاد است. چون رهاشدگی برآمده از سیاست لیبرال‌ها موجب شد نوجوان تنها از طریق اضطراری با گفت‌وگو قانع شود. گفت‌وگو موجب می‌شود نظرات خودشان را با دیگران به اشتراک بگذارند، مثلاً آقای ثابتی با دخترانی که صحبت می‌کرد موجب می‌شد آنها بعداً به تفکرات خود دوباره نگاه بیندازند یا با هم گپ بزنند و به قضاوت نظراتشان بپردازند.
سال گذشته برای صحبت به دانشگاه تهران رفتم و دیدم درِ تالاری که می‌خواهم صحبت کنم بسته‌است تا مبادا التهابی رخ دهد. اما من با همان جوانان معترض روی زمین نشستم و شروع به صحبت کردن کردیم، این اهمیت گفت‌وگو را نشان می‌دهد. این کتاب بالاخص فصل‌های دو و چهار نشان می‌دهد دغدغه نوجوان امروزی چیست و چگونه باید با آن سخن گفت.
