شرط حسینی شدن

رای درک فلسفه تاریخی عاشورا باید لباس عاشورا بر تن کرد و لباس دنیایی، اشرافی‌گری و غفلت را از تن خارج کرد. لباسی که تار و پود آن حماسه و عرفان است و بدون آن، تنها عاشورا در تقویم روزهای سال تکرار می‌شود

رای درک فلسفه تاریخی عاشورا باید لباس عاشورا بر تن کرد و لباس دنیایی، اشرافی‌گری و غفلت را از تن خارج کرد. لباسی که تار و پود آن حماسه و عرفان است و بدون آن، تنها عاشورا در تقویم روزهای سال تکرار می‌شود و سال‌های سال عاشوراها می‌آیند و می‌روند اما هیچ تغییری ایجاد نمی‌شود.
‏اگر نتوانیم لباس عاشورایی بر تن کنیم، نمی‌توانیم لبیک سامان اجتماعی براساس دین را به خدا بگوییم؛ همانند اعمال حج که اولین کار حاجیان بعد از نیت، بستن لباس احرام است و بدون لباس احرام، لبیک گفتن فایده‌ای ندارد. لذا باید با لباس حماسه و عرفان عاشورا به ندای امام حسین(ع) لبیک گفت.
‏برای حسینی شدن، همچون حاجی شدن باید نیت کرد و بعد از نیت، لباس را عوض کرد و سپس لبیک گفت؛ تا از مبدأ مسیر حسین(ع) که در طول توحید قرار می‌گیرد، پا در همان راهی که خدا امر فرمود: «ان تقوموا لله مثنی و فردی» گذاشت تا به مقصدی برای رسیدن به «إنّا لله و إنّا إلیه رَاجعُون» دست یافت.