تحریم «ایران»، تحریم قلم و ذبح آزادی بیان بود

ما شاهد تلاش سازمان یافته‌ای از سوی دولت‌ها برای خفه کردن صدای دولت‌های مستقل و آزادیخواه در جهان هستیم و این روند تا جایی ادامه پیدا کرده است که اگر رسانه‌ای، درون یک کشور نیز بخواهد در مسیر آگاهی بخشی و مقابله با پروپاگاندای غرب و در جهت منافع ملی خود حرکت کند نیز برای این دولت‌ها قابل تحمل نیست.

علی خضریان، روزنامه‌نگار سابق و نماینده فعلی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، تحریم روزنامه ایران از سوی دولت کانادا را تحریم قلم و برخلاف شعار آزادی دانست و تصریح کرد: ما شاهد تلاش سازمان یافته‌ای از سوی دولت‌ها برای خفه کردن صدای دولت‌های مستقل و آزادیخواه در جهان هستیم و این روند تا جایی ادامه پیدا کرده است که اگر رسانه‌ای، درون یک کشور نیز بخواهد در مسیر آگاهی بخشی و مقابله با پروپاگاندای غرب و در جهت منافع ملی خود حرکت کند نیز برای این دولت‌ها قابل تحمل نیست.
وی با بیان اینکه این تحریم درحالی صورت گرفت که این دولت‌ها خود را منادی و حتی پایه‌گذار آزادی بیان در جهان معرفی می‌کنند، اضافه کرد: وقتی این دولت‌ها به نشریه‌های هتاک و بی‌اصولی مانند شارلی ابدو می‌رسند، دامن زدن به توهین سیستماتیک، ترویج ناهنجاری اخلاقی و اعمال کودتا از طریق رسانه را آزادی بیان می‌دانند، اما وقتی به کشورها و ملت‌های مستقل مانند ایران می‌رسند، روزنامه ایران را که خلاف منویات آنها حرکت کرده و اساساً سیاست‌های مبتنی بر تزویر آنها را آشکار می‌کند، تحریم می‌کنند. 
خضریان، رفتار دوگانه غرب و دولت کانادا نسبت به شارلی ابدو و روزنامه ایران را ابتذال مفهوم آزادی بیان دانست و تأکید کرد: این دولت‌ها نسبت به رسانه‌هایی که آشکارا از تروریسم حمایت می‌کنند حرفی از تحریم بیان نمی کنند یا حتی کوچکترین نقدی به آنها ندارند، اما رسانه‌ای را که مقابل جریان تروریستی می‌ایستد، آن هم صرفاً با استفاده از ابزار قلم و رسانه، تحریم می‌کنند که نشان دهنده اوج استیصال این کشورها است.
نماینده تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس، در پایان، تحریم روزنامه ایران را اقدامی سیاسی مقابل کلمه و سخن تعبیر کرد و گفت: البته دولت‌های غربی باید متوجه باشند که با تحریم رسانه نمی‌توانند جلوی سخن گفتن از حق ملت ایران را بگیرند.